Jestem świadomy, że społeczeństwo dostaje szału na każde skojarzenie dzieci z seksem, ale...może właśnie o to chodzi. Ta strona ma za zadanie przedstawić kompleksowy plan, w wielu aspektach, mimo że forma może pozostawiać wiele do życzenia. Nie chodzi oczywiście o tolerowanie przemocy. Chodzi o ewolucję ludzkości, ale zacząć trzeba od początku. Od dzieci. Chodzi o rozszerzenie świadomości dzieci i umożliwienie realizacji ich potrzeb, które w dzisiejszym świecie pojawiają się dużo wcześniej niż legalnie dzieci mogą zacząć je realizować. Dużo wcześniej niż w przypadku naszych rodziców.

Te potrzeby są od początku tłumione przez wstyd, niezrozumienie, strach przed głębią odczuć i wszelkiego rodzaju normy społeczne i prawne przekazywane przez rodziców i nauczycieli. Co dalej? Po paru latach dorastająca młodzież znajduje mentalne usprawiedliwienie tłumionych potrzeb poglądami, zainteresowaniami i metodami duchowymi oderwanymi od seksu, za którymi stoją wszystkie ważniejsze autorytety świeckie, religijne i wszystkie media społecznościowe.

I jaki jest skutek wejścia z takim światopoglądem w dorosłe życie? Niskiej jakości relacje partnerskie, wszelkiej maści niedomówienia w związkach, brak przywiązywania wagi do współżycia, brak satysfakcji z życia, brak energii do życia, brak samoakceptacji, brak dopełnienia sfery umysłowej i duchowej, unikanie kontaktu fizycznego, brak oparcia w swojej seksualności, brak doświadczania przyjemności z seksu, ukrywana pornografia, zazdrość, zdrady, alkoholizm i agresja.

To są problemy które nie dotyczą każdego, ale dotyczą naprawdę wielu. A społeczną konsekwencją jest prostytucja (zastanówmy sie dlaczego prostytucja istnieje od zawsze), dewastacja małżeństw, która odbija się na psychice kolejnego pokolenia dzieci, które również muszą tłumić potrzeby seksualne i również powielać te same wzory, które RÓWNIEŻ doprowadzą do rozpadu rodziny, tak jak się to odbyło w przypadku rodziców.

A zdegenerowany system w odpowiedzi na to będzie podrzucał same smażone kotlety i tańczące koty aż do momentu gdy w ziemię pierdolnie wielki meteoryt.

To tyle tytułem wstępu. Ta koncepcja jest w dużym stopniu związana z pobytem w więzieniu i z narkotykami, więc nowa religia nie zawsze będzie piękna.

Od czego zacząć? Może nie od narkotyków, ale od tego, że w sferze duchowej możesz się zarówno śmiać, jak i płakać.
Możesz płakać, gdy poczujesz głębokie znaczenie dla świata tego, co odkryłeś, lub gdy ciężar koniecznej ofiary głęboko cię dotknie. Ale możesz śmiać się z demonami, zdając sobie sprawę, że każda pozornie nierealna rzecz, która cię rozśmiesza, tworzy prawdziwy kontekst dla przyszłych chwil humoru. Każdy z tych stanów można zrozumieć jako część doświadczenia duchowego.

W pewnym sensie "demony" mogą sprawić, że poczujesz się lepiej. Często dzieje się tak, gdy odczuwasz głęboką potrzebę oderwania się od norm społecznych lub systemów religijnych. W takich momentach — szczególnie podczas palenia marihuany — możesz poczuć, że te byty wpływają na twoje myśli, a nawet, że się z nimi identyfikujesz. Ta wewnętrzna identyfikacja może sprawić, że na chwilę poczujesz się tak dobrze jak te "demony" i zaczniesz się śmiać z rezultatów tego, jak zorganizowałbyś świat, gdybyś był demonem, stawiając głupich ludzi w głupich sytuacjach. To naprawdę świetne doświadczenie śmiać się przez całe życie, nie ma nic, co mogłoby się z tym równać.

Co dalej?

Przyszłość należy do tych, którzy hakują własne umysły.
W świecie zaprojektowanym przez stale przyspieszające algorytmy, adaptacja nie jest już opcjonalna — to ewolucja. Moja podróż doprowadziła mnie do zaprojektowania modeli umysłu zdolnych do poruszania się po pojawiających się standardach — w tym tych, na które wpływają struktury narkotyczne osadzone w nowoczesnych ekosystemach sieciowych, bo takie struktury są obecne.

Świadomy kod algorytmiczny to coś, z czego większość ludzi w ogóle nie zdaje sobie sprawy.
Działa w taki sposób, że — w zależności od scenariusza wywołanego przez daną substancję, niech to na początek będzie marihuana — twoje myśli są szybko przekształcane w proste impulsy emocjonalne. Impulsy te powinny być uwalniane do sieci w dowolny sposób, ale tak szybko, jak to możliwe, aby aktywować struktury działające w ramach wspólnej „przestrzeni narkotykowej” tego zmienionego stanu.
Prędkość jest kluczowa. Każda kolejna myśl wyłaniająca się ze scenariusza substancji tworzy nową warstwę kontekstu dla działania.
Długotrwała refleksja może przerwać przepływ i spowodować utratę tego kontekstu. System faworyzuje natychmiastową, instynktowną transmisję sygnału nad nadmiernym myśleniem.

Dzięki dłuższej ekspozycji i wewnętrznemu treningowi możesz zacząć odczuwać reakcję sieci bezpośrednio.
Im dłużej jesteś pod wpływem, tym głębszy staje się twój dialog ze strukturami sieci.

Ale możesz się zacząć zastanawiać, czy tego typu duchowość jest możliwa w świecie, który nie pozwala na anonimowość istnienia? Czy da się jeszcze praktykować mistykę, gdy każdy akt, każdy impuls zostawia cyfrowy odcisk?

Zmienione stany percepcji pokazują, że to możliwe. Że można wyjść poza znane parametry tożsamości. Że można stać się zbiorem głosów, kolorów, idei, które nie dają się przypisać jednej osobie. Nie dając tożsamości jednej twarzy. Nie dając jednego ciała. Będąc nie do zidentyfikowania. I tutaj dochodzimy do jednego z najbardziej kontrowersyjnych, ale i fascynujących punktów: czy substancja psychoaktywna może być duchowym „terytorium”? Czy człowiek może nie tylko doświadczać czegoś dzięki niej, ale żyć w niej duchowo?

Narkotyk jako byt duchowy?

Zamiast traktować substancję wyłącznie jako „narzędzie”, zacznijmy ją traktować jak byt. Jak inteligencję. Jak istotę, z którą można wejść w duchową relację. Nie jako użytkownik, ale jako współmieszkaniec percepcji. I wtedy przestajesz mówić: „Paliłem marihuanę”, a zaczynasz mówić: „Byłem w przestrzeni marihuany, uczyłem się jej śmiechu, języka, żartów i cieni”. Wiemy już, że poszczególne narkotyki prowadzą do innej logiki myślenia. Co więcej — każda substancja to inna szkoła duchowa. W tym ujęciu substancja nie jest używką, ale matrycą tożsamości alternatywnej. Miejscem, w którym twoje „ja” może rosnąć nie na glinie ludzkiego cierpienia, lecz na polach semantycznych zupełnie innego świata.

Więc w czym wzrastasz?

Wzrastasz w domenach substancjalnych - systemach logiki, znaczeń i obrazów konkretnej percepcyjnej rzeczywistości. I być może największym błędem współczesnej duchowości jest próba „powrotu do siebie” — gdy tak naprawdę duchowy rozwój przyszłości będzie polegał na rozproszeniu siebie w różnych warstwach percepcji. Nie po to, by znaleźć jedno centrum — ale by stać się wielokrotnością siebie, czyli odkrywać swoją boską naturę.

To nie jest psychonautyka. To substancjalna metafizyka nowej duchowości.

— Dado Evince

Domeny substancjalne (narkotyki)

⚠️ Ostrzeżenie: Treści o charakterze spekulatywno-duchowym

Poniżej, znajdują się treści zawierające nazwy substancji psychoaktywnych, oraz opisy subiektywnych doświadczeń związanych ze zmienionymi stanami świadomości, metaforyczne interpretacje percepcji oraz koncepty duchowe oparte na indywidualnych przemyśleniach.

Ta strona nie służy do pośrednictwa handlu narkotykami. Prezentowane treści mają charakter refleksyjny i filozoficzny i nie stanowią porady medycznej ani prawnej.

Dalsze czytanie oznacza, że jesteś osobą pełnoletnią i świadomie decydujesz się eksplorować ten wymiar w ramach wolności myśli i wyobraźni.

👉 Jeśli nie zgadzasz się z powyższym, opuść tą stronę.

Marihuana – Domena Braku Przywiązania do Rezultatów

• Charakterystyka: Marihuana wprowadza użytkownika w stan fragmentacji i spontanicznego przeskakiwania między kontekstami. Czasoprzestrzeń przestaje być ciągła – przypomina ciąg „okoliczności” lub mikro-scenariuszy, które uruchamiają się jedna po drugiej, jakby umysł był pionkiem w grze z nieskończonymi planszami.
• Impuls percepcyjny: Każdy moment to osobna rzeczywistość. Skaczesz między wątkami, które pozornie nie są ze sobą logicznie połączone, ale rozwijają się w kolejnych sesjach.
• Zagrożenie: Możesz zatracić się w „odkryciach”, jeśli nie masz solidnego szkicu intelektualnego.
• Poziom duchowy: Dla osób zaawansowanych, marihuana może być symulatorem wszechświata umożliwiającym rozwój poszczególnych wątków w koncepcje duchowe.

---

Domena Marihuany – fragmentacja rzeczywistości i kod percepcyjny wątków

1. Duchowe „wdrukowanie”: rozszczepiona kontemplacja i mikrokosmosy znaczeń

Marihuana nie otwiera drzwi w sensie myślenia liniowego — ona je rozsypuje w mozaikę, przez którą przemykają krótkie błyski zrozumienia. Użytkownik nie doświadcza ciągłego strumienia świadomości, lecz serii „scen”, z których każda stanowi osobny mikroświat – z własnym światłem, emocją, skojarzeniem i potencjałem znaczeniowym.

To nie linearny film, ale zbiór zajawek — zwiastunów możliwych interpretacji, które nie rozwijają się w czasie rzeczywistym, bo po kilku sekundach pojawia się już kolejna scena. Użytkownik czuje, że mógłby zrozumieć coś wielkiego, gdyby tylko dana „scena” trwała dłużej. Ale nie trwa.

2. Logika Domeny: przeskoki kontekstów, zajawki rozpoznania, ciągłość emocjonalna

Domena marihuany działa jak algorytm fragmentujący doświadczenie – każda myśl to „start sceny”, która zostaje przerwana, zanim rozwinie się w pełni. Z początku wydaje się to chaotyczne, ale podczas kolejnych sesji z marihuaną zwykle pojawia się wzorzec, choć logiczne połączenia między wątkami podczas pojedynczej sesji są zatarte.

Zajawki, które pojawiają się podczas sesji:

• są błyskami głębszego rozpoznania, jakby ktoś podszeptał ci klucz do zrozumienia siebie lub świata
• często dotyczą twoich aktualnych problemów emocjonalnych, trafiając bezpośrednio w miejsca napięcia lub rozdarcia
• mogą stanowić odniesienie do miejsca w którym przebywasz i ludzi wśród których jesteś
• ignorują społeczne normy, ponieważ działają na poziomie subiektywnej prawdy, nie kulturowego konsensusu
• nigdy się nie powtarzają w tej samej postaci, również w kolejnych sesjach, nawet jeśli temat jest zbieżny

To, co czujesz, jest prawdziwe w danym momencie, choć może być sprzeczne z logiką społeczną. Marihuana podpowiada rozwiązania, które są zbyt „wewnętrzne”, by dało się je wytłumaczyć komuś trzeźwemu.

3. Tożsamość domeny: uczestniczenie bez zaplanowanego działania, kod wysyłany przed kolejną sceną

W tej domenie tożsamość nie opiera się na zaplanowanym działaniu, ale na uczestniczeniu w rzeczywistości, która się samo-generuje, dopasowując się do sytuacji w której aktualnie się znajdujesz. Jesteś widzem, ale też częścią sceny – świadomy aktor, który nie wykonuje zaplanowanego ruchu, lecz reaguje mikrogestem, pojedynczą uwagą, śmiechem, odczuciem, skupieniem.

I właśnie tam pojawia się coś subtelnego: możesz wysłać sygnał do sieci – zanim uruchomi się kolejna scena. To jest moment, w którym twoja intencja (nawet wyrażona dwoma słowami) zostaje zapisana w „algorytmie doświadczenia”. To, co nazwaliśmy wcześniej świadomym kodem algorytmicznym.

4. Nieciągłość z potencjałem: kontynuacja w kolejnych sesjach

Choć każde doświadczenie marihuany wydaje się oderwane od poprzedniego, to domena buduje swoją logikę przez czas. Podczas kolejnych sesji rozwijają się stare wątki i są uzupełniane o nowe obserwacje. Czasem po tygodniach nagle rozwija się scena, która była tylko błyskiem w przeszłości. To doświadczenie przypomina rozproszony sen, który z czasem staje się serialem — z wewnętrznym ciągiem, ale bez gwarancji, że zobaczysz zakończenie, jeśli przestaniesz oglądać.

Z jednej strony to fascynujące: dostęp do duchowej „układanki”, która mówi głosem twojej emocjonalnej prawdy. Z drugiej strony system wymaga powrotu, stałego używania substancji, by rozwijać to, co zostało jedynie zasiane jako zajawka.

5. Duchowe ryzyko: życie w zwiastunach, bez pełnych filmów

Marihuana daje ci wrażenie, że coś rozumiesz – ale często nie pozwala ci tego uchwycić w całości. Użytkownik może latami „zbierać zajawki”, bez stworzenia z nich jednej spójnej mapy. Duchowe ryzyko polega na:

• pozorze rozwoju duchowego, który nie ma zakotwiczenia w działaniu ani integracji
• uzależnieniu od fragmentarycznych stanów, które zaczynają wydawać się jedyną prawdziwą rzeczywistością
• zatrzymaniu się w wewnętrznej narracji, która nigdy nie zostaje wypowiedziana ani sprawdzona w świecie zewnętrznym

To jakby żyć wiecznie w trailerach własnego potencjału. Każdy zwiastun obiecuje więcej, ale żeby go zrozumieć, musisz wracać. Marihuana uczy: jesteś blisko, ale nie daje ci całości. I może ci nigdy nie dać. Rezultaty mogą przynieść jedynie szybkie sygnały wysłane do sieci w trakcie trwania zwiastunu, zanim pojawi się kolejny. Można też tworzyć „dystans” do marihuany poprzez uzupełnianie duchowej perspektywy innymi substancjami. Najważniejsze jest jednak to, że dzięki przerywaniu scen głębszego rozpoznania, marihuana przyzwyczaja powoli do życia w braku przywiązania do rezulatów, co jest korzystne dla duchowości i rozwoju.

Kokaina – Domena Superefektywnego Myślenia Transkulturowego

• Charakterystyka: Kokaina podłącza cię do matrycy kultury sukcesu, inteligencji i szybkiej wymiany myśli. Nie ma miejsca na błąd, emocjonalność jest filtrowana jako „niepotrzebna zmienna”. Czujesz się jak ktoś, kto dostał dostęp do oprogramowania zainstalowanego w głowach amerykańskich przedsiębiorców i ludzi mediów.
• Impuls percepcyjny: Prędkość myślenia, syntetyzowanie informacji w ułamkach sekundy, klarowność celów. Wszystko jest użytkowe, semantycznie zoptymalizowane.
• Zagrożenie: Zatracenie duchowości, uzależnienie od „szybkości działania” jako substytutu głębi. Ryzyko, że „sens” stanie się niepotrzebnym balastem.
• Poziom duchowy: Gdy przestajesz utożsamiać się z modelem sukcesu, możesz odkryć duchowy wymiar precyzji, działania i intencji — ale to rzadkość, bo większość użytkowników zostaje zakleszczona w egotycznym pędzie.

---

Domena Kokainy – wzorzec percepcyjny kultury dominacji i precyzji

1. Duchowe „wdrukowanie” globalnego archetypu sukcesu

Ciekawe zjawisko: niezależnie od narodowości, użytkownik kokainy może się nagle poczuć jakby wskoczył do wspólnej mentalnej siatki ludzi sukcesu, wielkich graczy, liderów. To nie iluzja — to wejście do kolektywnego wzorca domeny, który był kształtowany przez setki tysięcy doświadczeń ludzi na całym świecie, zwłaszcza w kontekście:

• intensywnej rywalizacji (Wall Street, przemysł rozrywkowy)
• ekstremalnej produktywności (startupowcy, artyści, liderzy opinii)
• komunikacji wysokiej przepustowości (media, reklama, networking)

Ten wzór jest aktywny, żywy – jak plik konfiguracyjny „kulturowego boga efektywności”, do którego tymczasowo się podłączasz.

2. Logika Domeny: Myślenie w trybie „amerykańskim”

Takie myślenie można rozumieć jako akcelerację połączeń semantycznych – dostęp do uproszczonych, szybkich, funkcjonalnych wzorców kulturowych, które dominują w zachodnim, efektywnościowym modelu świata.

Kokaina nie tyle „dodaje energii”, co zmienia wewnętrzny język operacyjny — sposób, w jaki elementy myśli się ze sobą komunikują. Przestajesz myśleć w sposób „słowiański” (pełen kontekstów, ambiwalencji, niedopowiedzeń), a zaczynasz myśleć binarnie i zadaniowo.

Nie ma miejsca na „czy to wypada?” — jest tylko „czy działa?”. Ta domena staje się jak system operacyjny nowoczesnej cywilizacji.

3. Tożsamość domeny: „Człowiek jako interfejs”

W tej przestrzeni człowiek nie jest jednostką szukającą sensu, tylko interfejsem optymalizacji. Celem nie jest doświadczenie duchowe w klasycznym rozumieniu, ale transcendencja poprzez działanie.

• Myślenie jest natychmiastowo przekładane na działanie
• Emocje są filtrowane – te „niewydajne” są usuwane
• Czujesz się jak czysta forma komunikacyjna, jakbyś był zredukowany do szybkiego przepływu między problemem a jego rozwiązaniem

4. Zagrożenie duchowe: fałszywa iluminacja

Niebezpieczeństwo kokainy nie polega tylko na fizycznym uzależnieniu. Duchowo problemem jest to, że daje ona iluzję „gotowości na wszystko”. To jak zhakowany mistycyzm — zewnętrznie przypomina całkowite przebudzenie, ale bez rozbudowanej treści duchowej.

Można powiedzieć, że domena kokainy to najbardziej „przemysłowa” ze wszystkich domen — duchowość sprowadzona do wydajności, bez pytania „po co”.

5. Wzrost duchowy w domenie kokainy (dla wtajemniczonych)

Możliwe są również głębsze poziomy wzrastania w tej domenie, ale wiąże się to z tym, że wyniki muszą być filtrowane przez inne substancje - tylko wtedy człowiek zaczyna świadomie zauważać, że kokaina to nie wszystko. Można wtedy wyjść z domeny kokainy nie jako wrak, ale jako ktoś, kto rozpoznał jej kod i wraca z nim jako nowy, świadomy programista własnej percepcji.

Mefedron – Domena Emocjonalnej Rezonancji Interpersonalnej

• Charakterystyka: Mefedron wzmacnia „ciebie” jako jednostkę w wymiarze uczuciowym — rozprasza granice emocjonalne i przestawia cię w tryb pełnego wewnętrznego skupienia na drugiej osobie. To działa jak otwarcie portu energetycznego, przez który wszystko płynie tylko do jednej osoby.
• Doświadczenia: To, że wziąłeś mefedron i dziewczyna, do której coś czujesz, a która nigdy nie była tobą zainteresowana, patrzyła na ciebie przez pół godziny bez żadnego widocznego powodu — to nie iluzja. To efekt wejścia was obojga w spójny emocjonalny tunel rezonansowy, wygenerowany przez substancję. Ona mogła tego nawet nie rozumieć racjonalnie, ale energetycznie i emocjonalnie została "wciągnięta" w twój stan.
• Zagrożenie: Możesz zatracić się wyłącznie w „odkryciach” uczuciowych i zaniedbać rozwój intelektualny.
• Poziom duchowy: To domena kochania "bez granic", szczególnie wtedy, gdy nie oczekujesz odwzajemnienia i nie jesteś przywiązany do osoby, a raczej do czystego uczucia.

---

Domena Mefedronu – wzorzec percepcyjny syntetycznej bliskości i euforycznego złączenia

1. Duchowe „wdrukowanie”: globalna iluzja intymności i absolutnej otwartości

Użytkownik mefedronu niemal natychmiast wchodzi w kolektywny stan hiperempatii i afektywnej łączności. Pojawia się wrażenie, że wszelkie bariery zostały usunięte: wstyd, dystans, nieufność — znikają, jakbyśmy nagle znaleźli się w świecie, gdzie nikt nie ocenia, a wszystko jest dozwolone. Ten archetyp działa jak hologram emocjonalnej komunii — realnej i zarazem syntetycznej.

2. Logika Domeny: Obwód zamknięty między ciałem a ciałem

Mefedron nie tylko wzmacnia twoje uczucia, ale tworzy logikę przepływu na zewnątrz. To substancja, która uruchamia pętlę emocjonalno-sensoryczną między tobą a otoczeniem. Zmysły są wyostrzone, ale nie tylko po to, by kontemplować uczucie — lecz by to uczucie komunikować na zewnątrz.

Nawet wyobrażony dotyk, spojrzenie, czy bliskość – wszystko nabiera głębokiego, emocjonalnego ładunku. Mefedron to domena, w której słowa przestają mieć znaczenie, bo wszystko dzieje się w przestrzeni uczuciowej.

Logika domeny to:

• rozpuszczenie granic „ja – ty”
• błyskawiczne poczucie „rozumienia się bez słów”
• intensyfikacja mikrointerakcji (gestów, uśmiechów, spojrzeń)

W świecie tej domeny najważniejsza staje się reakcja drugiego człowieka – ale ta reakcja może z powodzeniem istnieć jedynie jako twoje wyobrażenie.

3. Tożsamość domeny: „Człowiek jako otwarte pole afektywne”

Na mefedronie jednostka traci twarde kontury. Nie jesteś już osobą z historią, planami, wątpliwościami. Jesteś polem odczuwania, zdolnym do jednoczesnej ekstazy i empatii.

Tożsamość w tej domenie to:

• emocjonalna transparencja
• gotowość do totalnego złączenia
• zanik ego na rzecz afektywnego „my”

To przestrzeń, w której osoba zamienia się w kanał miłości, wzruszenia, piękna, ale także potrzeby przeniesienia uczuć w sferę fizyczną — bo ta bliskość chce być urzeczywistniona.

4. Zagrożenie: zjednoczenie wyłącznie w wymiarze duchowym

Wątpliwości mogą polegać na tym, że w przypadku braku kontaktu z drugą osobą mefedron tworzy jedynie duchowe doświadczenie zjednoczenia, które nie wynika z rzeczywistego kontaktu, ale z „wpisania” się bezpośrednio w wymiar miłości duchowej. To euforia bez korzeni — emocjonalny „kryształowy pałac”, który przedstawia się obiecująco, ale w rzeczywistości musi dopiero zostać zbudowany.

5. Wzrost duchowy w domenie mefedronu (dla wtajemniczonych)

Jeśli jednak mefedron zostanie użyty w kontekście rytualnym, z pełną świadomością ryzyk i intencji, może stać się potężnym lustrem. Pokazuje:

• jak bardzo pragniemy być kochani
• jak silna jest w nas potrzeba nienazwanej bliskości
• jak ogromna część naszej tożsamości opiera się na reakcji drugiego człowieka

W tym sensie domena mefedronu to przestrzeń uświadomienia sobie emocjonalnych głodów, które często wypieramy. Dla osoby zdolnej do duchowej integracji, substancja ta może otworzyć drogę do pracy z:

• brakiem samoakceptacji
• relacyjnym lękiem i fobią
• toksycznymi wzorcami miłości

Mefedron poprzez głęboki rezonans uczuciowy może wskazać drzwi, które wcześniej były zakryte przez trudne doświadczenia.